Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
жылқы — жасы. этногр. Ер жігіттің 20 30 жас аралығы. 20 жастан 30 жасқа дейінгі жасты «ж ы л қ ы ж а с ы» деп атап, оларға жылқының 20 қасиетін меңгеру, жеті қараңғыда адаспай жол табу талабы қойылады (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 2, 14). Жылқы желкек … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылқы жүрісі — Жылқының аяқ басуы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылқы таңбалау — Жылқының есебін жүргізу үшін қолданылатын шартты белгі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылєтка — кы, ж. Пн. 1. Бритовка. Найліпшы жылєткы до голіня сут шведскы. 2. Вид верхньої, під піджак, без рукавів одежі … Словник лемківскої говірки
жылқышы ата — көне Жылқы малының пірі, иесі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылқының қара құмағы — (Көкш., Қ ту) жылқының кепкен тезегі. Ж ы л қ ы н ы ң қ а р а қ ұ м а ғ ы н жинап түтін салмаса сары маса көбейіп кетті (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылқының мөрі — (Монғ.) жылқының алтыдан кейінгі жасында тісінің қыры тегістеліп, қара дақ болуы. Осы ж ы л қ ы н ы ң м ө р і пайда болған тісінің қыры тегістелген кезін тілдігін басқан дейді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылқышылап — үст. Жылқы құсап, орнынан бірден тұрып кету. Ендігі заманда жас асып, бұрынғыдай ж ы л қ ы ш ы л а п тұрмай, сиыршылап тұратын халге жеткенде береке бірлікті от басы, ошақ қасынан күтермін (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 224) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жыл — Он екі айлық мезгіл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жыл кұсы — Күзде жылы жаққа ұшып кетіп, көктемде оралатын құстар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
